अगा करुणाकरा करितसें धांवा ।
या मज सोडवा लवकरी ॥१॥
ऐकोनियां माझी करुणेचीं वचनें ।
व्हावें नारायणें उतावीळ ॥२॥
मागें पुढें अवघा दिसे रिता ठाव ।
ठेवूनि पायीं भाव वाट पाहें ॥३॥
उशीर तो आतां न पाहिजे केला ।
अहो जी विठ्ठला मायबापा ॥४॥
उरलें तें एक हेंचि मज आतां ।
अवघें विचारितां शून्य जालें ॥५॥
तुका ह्मणे आतां करीं कृपा दान ।
पाऊलें समान दावीं डोळां ॥६॥
या मज सोडवा लवकरी ॥१॥
ऐकोनियां माझी करुणेचीं वचनें ।
व्हावें नारायणें उतावीळ ॥२॥
मागें पुढें अवघा दिसे रिता ठाव ।
ठेवूनि पायीं भाव वाट पाहें ॥३॥
उशीर तो आतां न पाहिजे केला ।
अहो जी विठ्ठला मायबापा ॥४॥
उरलें तें एक हेंचि मज आतां ।
अवघें विचारितां शून्य जालें ॥५॥
तुका ह्मणे आतां करीं कृपा दान ।
पाऊलें समान दावीं डोळां ॥६॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे பதிவு செய்யவும் करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
