जागं करी गाव सारं
कोंबड्याचं आरवणं,
भल्या पहाटंच होई
दारी सडा सारवणं..
माय शेणकूर काढी
बाप करी धारापाणी,
कानावर पाखरांची
पडतात गोड गाणी..
नाद घुंगूर माळांचा
कसा पांदीत घुमतो,
काळ्या आईच्या सेवेत
माझा बापूस रमतो..
दारी येता बहुरूपी
मिळं त्याला त्याचा पसा,
कसा जपुनी ठेविला
माझ्या मायनं हा वसा..
सणवार आनंदाचं
ताटामधी गोडधोड,
नात्यातल्या गोडव्याला
जपण्याची मनी ओढ..
नाही कुठंच उरलं
असं जगणं हे आता,
नाती झाल्यात परकी
कुणा सांगावी ही व्यथा..?
©हनुमंत येवले
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे பதிவு செய்யவும் करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
