पंच ही भूते अवघा त्यांचा खेळ । आत्मा तो निर्मळ शुध्द आहे ॥१॥
तेथें मरतें तें कोण राहतें तें कोण । जयाचें कारण तोचि जाणे ॥२॥
वांयाचि वोझें घेती आपुलातें शिरी । वाउगे हांवभरी होती वांया ॥३॥
सोयरा म्हणे यांचे वाटते नवल । न कळे कांही बोल परमार्थाची ॥४॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे பதிவு செய்யவும் करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
