जाणता नेणता नाहीं पांडुरंगा । कां जी मज सांगा उपेक्षिलें ॥१॥
तुज ठावें होतें पातकी मी खरा । आधींच कां थारा दिल्हा पायीं ॥२॥
अंक तो पडिला हरीचा मी दास । भेद पंगतीस करुं नये ॥३॥
तुका म्हणे आजी जिंतिलें तें खरें । जातां उणें पुरें तुम्हालागीं ॥४॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे பதிவு செய்யவும் करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
