झालिया निःशंक फिटला कांसोटा । आतां मणगटा लावा चुना ॥१॥
हाचि नेम आतां न फिरे माघारी । बैसलें शेजारीं गोविंदाच्या ॥२॥
घररिघी झालें पट्टराणी बळें । वरिलें सांवळें परब्रह्म ॥३॥
बळियाचा अंगसंग झाला आतां । रतलें अनंताचिये पायीं ॥४॥
तुका ह्मणे आम्हा नाहीं लाज आतां । भय धाक चिंता........॥५॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे பதிவு செய்யவும் करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
