एकदा एका कोल्ह्याने एका करकोच्याला आपल्या घरी जेवायला बोलावले आणि खिरीने भरलेले एक सुंदर ताट त्याच्यापुढे ठेवले. करकोच्याला लांब चोचीमुळे ते काही खाता येईना. कोल्ह्याने मात्र ताट चाटूनपुसून लख्ख केले. बिचारा करकोचा तसाच उपाशी राहिला.

थोड्या दिवसांनी करकोच्याने कोल्ह्याला मेजवानीस बोलावले व त्याची फजिती करावी म्हणून एका सुरईत आंबरस घालून त्याला दिला. सुरईचे तोंड खूपच लहान असल्याने कोल्ह्याला ते खाता येईना. करकोच्याने मात्र आपली लांब चोच खुपसून तो आंबरस संपवला.

तात्पर्य

- दुसर्‍याची चेष्टा करून समाधान पावणे हे दुष्टपणाचे लक्षण आहे.
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे பதிவு செய்யவும் करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
கருத்துக்கள்
இதுபோன்ற மேலும் கதைகள் மற்றும் புதுப்பிப்புகளுக்கு எங்கள் தந்தி குழுவில் சேரவும்.telegram channel

Books related to इसापनीती कथा १०१ ते १५०


नलदमयंती
नागमणी एक रहस्य
टाईम मशीन-सत्य कि कल्पना
गावांतल्या गजाली
गरुड पुराण- सफल होण्याचे उपाय
आजही अश्वत्थामा जिवंत आहे का ??
पोफळीतल्या चेटकीणीच्या झिंज्या
बाजीराव मस्तानी
सोमण सरांचे भूत
महाभारतातील विस्मृतीत गेलेल्या कथा
अजरामर कथा
अश्वमेध- एक काल्पनिक रम्यकथा
शिव-परिवार प्रतिमेचे रहस्य
अगम्य (गूढ कथा)
अधिकमास माहात्म्य पोथी