कधी जाईल तोल माझा
उभा मी स्तंभावर,
गडद अंधारात आलो
हरवून माझं घर...

किती शोधिले तुला
चांदण्यात नभोवर,
ढगांआडून कधी
दूर क्षितिजापार...

डोळ्यातले काजळ
पसरले सैरभैर,
उमटली पावलांची
ठसे त्यांवर...

नाजूक पैंजनाचा
नकोस देऊ हुंकार,
कधी जाईल तोल माझा
उभा मी स्तंभावर....

संजय सावळे

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे பதிவு செய்யவும் करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
கருத்துக்கள்
இதுபோன்ற மேலும் கதைகள் மற்றும் புதுப்பிப்புகளுக்கு எங்கள் தந்தி குழுவில் சேரவும்.telegram channel