तुज हे समर्पिली काया । निजभावें पंढरिराया ।

सांभाळीं तूं विषम डाया । करुनी छाया कृपेची ॥१॥

चतुर तरी चतुरांचा रावो । जाणता तरी जीवांचा जीव ।

न्यून कोणी एक ठाव । आरुष भाव परि माझा ॥२॥

होतें तैसें माझें भांडवल । पायांपें निवेदिले बोल ।

आदरा ऐसें पाविजे मोल । तुका म्हणे फोल साच जाण ॥३॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे பதிவு செய்யவும் करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
கருத்துக்கள்
இதுபோன்ற மேலும் கதைகள் மற்றும் புதுப்பிப்புகளுக்கு எங்கள் தந்தி குழுவில் சேரவும்.telegram channel