अवघ्या संसाराचा केलासे निर्वंश । झालों हरिदास आवडीनें ॥१॥

घरीं रांडा पोरें गांजिताती फार । म्हणोनि दारोदार फिरतसें ॥२॥

ठायींचा नपुंसक ठावें माझ्या चित्ता । यावरी लोकांता कळलें असे ॥३॥

काय आमुचें जिणें वाया जावें माये । नायकों तें काय विषयकोडें ॥४॥

तुका म्हणे आतां झालीसी उदासी । नवमास कुशीं वागविलें ॥५॥

आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे பதிவு செய்யவும் करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
கருத்துக்கள்
இதுபோன்ற மேலும் கதைகள் மற்றும் புதுப்பிப்புகளுக்கு எங்கள் தந்தி குழுவில் சேரவும்.telegram channel