जासी तरी जाईं संतांचिया गांवा । होईल विसांवा तेथ मना ॥१॥
सर्वभावें त्यांचें देव भांडवल । आणिक ते बोल न बोलती ॥२॥
करिसी तरि करीं संतांची संगति । आणिक हे मति नको मना ॥३॥
बैस तरी बैसें संतांचिया मधीं । आणिक ते बुद्धि नको मना ॥४॥
तुका म्हणे संत सुखाचे सागर । मना निरंतर धणी घेईं ॥५॥
आपण साहित्यिक आहात ? कृपया आपले साहित्य authors@bookstruckapp ह्या पत्त्यावर पाठवा किंवा इथे பதிவு செய்யவும் करून स्वतः प्रकाशित करा. अतिशय सोपे आहे.
